การเลี้ยง ไก่พื้นเมือง ให้ได้ผลดี

สำหรับเพื่อการเลี้ยงไก่พื้นบ้านที่จะให้เห็นผลผลิตดีนั้น มีสิ่งที่จะจำเป็นต้องพิจารณาถึง ดังต่อไปนี้

โรงเรือนหรือเล้าไก่ ไก่ท้องถิ่น จะต้องมีโรงเรือนหรือเล้าให้ไก่นอน มีหลังคาป้องกันแสงแดดกันฝนได้ ไม่ควรเลี้ยงไก่ไว้ใต้ถุนบ้าน เพราะนอกจากจะผิดถูกหลักอนามัยแล้ว คนบนเรือนจะถูกไรไก่รบกวนอีกด้วย เกษตรกรสามารถทำเล้าไก่แบบง่ายๆได้เอง โดยใช้ข้าวของที่หาได้ง่ายในแคว้น ดังเช่นว่า ไผ่ แฝก จาก ฯลฯ สถานที่ตั้งของเล้าไก่ ควรให้ห่างจากตัวบ้านพอประมาณและอยู่ในที่ดอนไม่เปียกแฉะ ไม่ควรอยู่ใกล้ต้นไม้ เพราะไก่ถูกใจนอนบนต้นไม้จะไม่เข้าไปนอนในเล้า พื้นเล้าอาจจะปูด้วยแกลบหรือขี้เลื่อยหรือฟางแห้งครึ้มอย่างต่ำ 4 เซลเซียสมัธยม แล้วก็ต้องแปลงเครื่องไม้เครื่องมือรองพื้นทุกๆ3 เดือนให้ครึ้มดังเดิมอยู่เป็นประจำ

เล้าไก่กว้าง 3 เมตร ยาว 4 เมตร สูง 2 เมตร เลี้ยงไก่ขนาดใหญ่ได้ ประมาณ 3o-40 ตัว

เล้าไก่กว้าง 1 เมตร ยาว 2 เมตร สูง 1 เมตร เลี้ยงไก่ขนาดใหญ่ได้ราว 6-8 ตัว

ควรมีกรงไก่ขนาดเล็กอีก 2 กรง เป็น

กรงหรือสุ่มไก่สำหรับเลี้ยงแม่ไก่กับลูกอ่อน 1 กรง

กรงหรือสุ่มไก่สำหรับเลี้ยงไก่เล็ก 1 กรง

รางน้ำ ควรจะมีรางน้ำสำหรับน้ำสะอาดให้ไก่รับประทาน อาจใช้รางไผ่ผ่าครึ่งก็ได้

รางของกิน ควรมีรางสำหรับให้อาหารไก่ เพราะเหตุว่าการให้ไก่จิกรับประทานอาหารบนพื้นดินทำให้ไก่เป็นโรคพยาธิได้ง่าย รางใส่ก้อนกรวดและกาบหอยป่นผสมเกลือป่น ไก่ทุกขนาดควรต้องรับประทานก้อนกรวดรวมทั้งกาบหอยเพื่อนำไปสร้างกระดูกแล้วก็เปลือกไข่ ก้อนกรวดและฝาหอยจำเป็นต้องตั้งทิ้งไว้ให้รับประทานตลอดระยะเวลา

รังไข่ ธรรมดาแม่ไก่ประจำถิ่นจะไข่ในรังไข่เมื่อไข่ได้ 1o-12 ฟองก็เลยจะเริ่มฟักจะต้องมีจำนวนรังไข่พอกับจำนวนแม่ไก่ที่ไข่เพื่อไม่ให้ไก่แย่งกัน ขนาดรังไข่กว้างแล้วหลังจากนั้นก็ยาว 1 ฟุต สูง 8 นิ้วฟุต หรือใช้เข่งก็ได้รองด้วยต้นหญ้าหรือฟางแห้งให้ถึงครึ่งน่าจะตั้งรังไข่ให้อยู่ในที่มิดชิด ไม่ร้อนเหลือเกิน ฝนสาดไม่ถึง แม้กระนั้นแม่ไก่เดินเข้าออกสบายม่านกันฝน ด้านที่ฝนสาดหรือแดดส่องมากมายๆต้องมีม่านผ้าใบ กระสอบ หรือเสื่อเก่าๆห้อยทิ้งไว้โดยเฉพาะมุมที่วางรังไข่