มาทำความรู้จัก ไก่สายพันธุ์พื้นเมือง เบตง

ไก่สายพันธุ์นี้มีต้นกำเนิดที่เมืองกวางสี สาธารณรัฐประขาชนจีน รูปแบบของไก่ชนิดนี้จะแตกต่างจากไก่สายพันธุ์อื่น

เป็นมีขนสั่นลักษณะลำตัวของไก่จะเชิดขึ้น ใช้เวลาเลี้ยงค่อนข้างจะยาวนานกว่าที่จะสามารถขายได้ร่วมหกเดือน โดยเหตุนี้ก็เลยไม่ได้รับความนิยมในตลาดธรรมดาเนื่องจากไก่โตช้า เมื่ออายุตั้งแต่ ๑ – ๓ เดือนไก่จะไม่ค่อยมีขนงอกเรียกตัวเท่าไรนักดูผิวเผินเหมือนกับไก่ป่วยหนัก แม้กระนั้นพอเพียงขึ้นเดือนลำดับที่สี่ขนเริ่มขึ้นปกคลุมมากขึ้นตราบจนกระทั่งหกเดือนขนจัขึ้นปกคลุมสุดกำลัง ไก่ตัวผู้จะมีลักษณะเด่นกว่าตัวเมีย หงอนใหญ่สีแดงจะสร้างไม่เหมือนกันอย่างเห็นได้ชัดกว่าตัวเมียไก่เบตงนั้น

มีลักษณะที่ไม่เหมือนกันกับไก่ปกติที่เราเลี้ยงกันโดยธรรมดาหมายความว่าเมื่อกำเนิดใหม่ๆตัวจะแดงแจ๊ดแจ๋ ขนก็ไม่มีสักเส้น ถึงแม้ว่าเพียงพออายุได้สัก ๑ เดือน ขนก็จะเริ่มขึ้นนิดนึง เว้นเสียแต่ที่คอและปีก ขนจะน้อยมากไหมมีเอาเลย ถ้าดูด้วยตาเปล่าจะแลเห็นผิวหนังแดงตลอดลำตัว เมื่ออายุได้ ๓ เดือน ปากจะเบาๆงอโก่ง สีออกเหลือง ขนเริ่มมีสีเหลืองทองคำหรือเหลืองอ่อนตลอดลำตัว หน้าแข้งก็เหลืองตามไปด้วย พอเพียงอายุได้ราว ๕-๖ เดือน

ไก่จะเริ่มโตสุดกำลัง น้ำหนักจะอยู่ในระหว่าง ๒-๓ กิโลกรัม ต่างหูจะแดงเถือก หงอนจะเป็นกงจักรครึ่งวงกลม ขนคิ้วที่ขอบตาบนจะมีสีเหลืองแซมขาวเรี่ยราย เดือยจะเริ่มยาวไม่เกิน ๑ เซนติเมตร สำหรับเพศผู้ แต่ว่าเดี๋ยวนี้คนที่มีหน้าที่ทำสวนยางพาราเบตงกลับนิยมเอาไก่ชนิดเก้าชั่งน้ำหนัก ซึ่งเป็นไก่ชนิดของประเทศมาเลเซีย ซึ่งมีน้ำหนักมากถึง ๙ กิโลกรัม ต่อตัว มาสืบพันธุ์กับไก่เบตง หลายๆคนก็บอกว่ารับประทานอร่อยกว่า แต่บางรายชิงชัง เพราะเหตุว่าไก่เก้าชั่งน้ำหนักมีน้ำหนักมากมาย หนังเหนียว รับประทานสากๆไม่อร่อย แม้กระนั้นที่แน่ๆคนรับประทานถูกใจไก่เบตงมากยิ่งกว่า